آنفلوانزا

آنفلوانزا یک بیماری تنفسی مسری است که توسط ویروس‌های آنفلوانزا ایجاد می‌شود و بینی، گلو و گاهی اوقات ریه ها را درگیر می‌کند. آنفلوانزا می‌تواند باعث بیماری خفیف تا شدید شود و در برخی مواقع منجر به مرگ خواهد شد.

بهترین راه برای پیشگیری از آنفلوانزا، تزریق واکسن آنفلوانزا در هر سال است.

چگونه ویروس آنفلوانزا پخش می شود؟

از نظر انتقال، آنفلوانزای فصلی به راحتی گسترش می‌یابد و در مناطق شلوغ از جمله مدارس و خانه‌های سالمندان خیلی راحت تر سرایت می‌کند. هنگامی که یک فرد آلوده سرفه یا عطسه می‌کند، قطرات حاوی ویروس (قطرات عفونی) در هوا پراکنده می‌شود. این قطرات می‌توانند تا یک متر گسترش یابد و افرادی را که در نزدیکی این قطرات تنفس کردند، آلوده کند. ویروس آنفلوانزا همچنین می‌تواند از طریق دست‌های آلوده به آن منتقل شود. برای جلوگیری از انتقال ویروس، افراد هنگام سرفه باید دهان و بینی خود را با دستمال بپوشانند و دست‌های خود را مرتب بشویند.
عفونت ویروس آنفلوانزا بسیار شایع است و تعداد افراد آلوده در هر فصل را فقط می‌توان تخمین زد زیرا همه افراد مبتلا به دنبال مراقبت‌های پزشکی نیستند.

در آب و هوای معتدل، اپیدمی‌های فصلی عمدتاً در زمستان اتفاق می‌افتد، در حالی که در مناطق گرمسیری، آنفلوانزا ممکن است در طول سال رخ دهد و باعث شیوع نامنظم‌تر شود.

علائم آنفلوانزا معمولاً به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند. افرادی که به آنفلوانزا مبتلا هستند اغلب برخی یا همه این علائم را احساس می‌کنند:
برخی از افراد ممکن است استفراغ و اسهال داشته باشند، اگرچه این امر در کودکان شایعتر از بزرگسالان است. ولی توجه به این نکته مهم است که همه مبتلایان به آنفلوانزا تب نخواهند داشت.

عوارض آنفلوانزا می‌تواند شامل ذات الریه باکتریایی، عفونت گوش، عفونت سینوسی و بدتر شدن بیماری مزمن مانند نارسایی احتقانی قلب، آسم یا دیابت باشد.

ذات‌الریه باکتریایی

عفونت گوش

آسم

عفونت سینوسی

برونشیت و سندرم حاد تنفسی

مشکلات قلبی

دوره انتقال بیماری آنفولانزا

ممکن است بتوانید آنفلوانزا را قبل از اینکه متوجه شوید بیمار هستید و همچنین زمانی که با علائم بیماری دارید به شخص دیگری منتقل کنید.
افراد مبتلا به آنفلوانزا در 3 تا 4 روز اول پس از شروع بیماری خود بیشترین قدرت انتقال را دارند.
برخی از بزرگسالان سالم ممکن است بتوانند دیگران را از یک روز قبل از بروز علائم و تا پنج تا هفت روز پس از بیمار شدن، آلوده کنند.
برخی از افراد، به ویژه کودکان خردسال و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است بتوانند دیگران را برای مدت طولانی تری آلوده کنند.

دوره کمون از زمانی که فرد در معرض آنفلوانزا قرار می گیرد و مبتلا می شود تا شروع علائم حدود دو روز است، اما می تواند از یک تا چهار روز متغیر باشد.

پیشگیری و درمان آنفلوانزای فصلی

اولین و مهمترین قدم برای پیشگیری از آنفلوانزا، تزریق واکسن آنفلوانزا در هر سال است. نشان داده شده است که واکسن آنفلوانزا بیماری‌های مرتبط با آنفلوانزا و خطر عوارض جدی آنفلوانزا را کاهش می‌دهد که می تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان یا حتی مرگ شود. همچنین جدی گرفتن اقدامات پیشگیرانه روزمره (مانند دوری از افراد بیمار، پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه و عطسه، و شستشوی مکرر دست‌ها) را برای کمک به کاهش سرعت انتشار میکروب‌هایی که باعث بیماری‌های تنفسی (بینی، گلو و ریه) مانند آنفلوانزا می‌شوند، توصیه می‌کند.

درمان بیماری آنفلوانزا

بیمارانی که از گروه های پرخطر نیستند باید با درمان علامتی درمان شوند و در صورت داشتن علامت، به آنها توصیه می شود در خانه بمانند تا خطر انتقال به سایرین در جامعه به حداقل برسد. درمان علامتی بر تسکین علائم آنفلوانزا مانند تب متمرکز است. بیماران باید خود را برای تشخیص بدتر شدن وضعیت خود تحت نظر داشته باشند و به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.

بیماران مبتلا به بیماری بالینی شدید یا پیشرونده مرتبط با عفونت مشکوک یا تایید شده ویروس آنفلوانزا (مانند ذات الریه، سپسیس یا تشدید بیماری های مزمن زمینه ای) باید در اسرع وقت با داروی ضد ویروسی درمان شوند. مهارکننده های نورآمینیداز (به عنوان مثال اوسلتامیویر) باید در اسرع وقت (به طور ایده آل، ظرف 48 ساعت پس از شروع علائم) برای به حداکثر رساندن فواید درمانی تجویز شوند. تجویز دارو در بیمارانی که در مراحل بعدی بیماری مراجعه می کنند نیز باید در نظر گرفته شود. درمان حداقل به مدت 5 روز توصیه می شود، اما می توان آن را تا زمانی که بهبود بالینی رضایت بخش حاصل شود، تمدید کرد. کورتیکواستروئیدها نباید به طور معمول استفاده شوند. همه ویروس‌های آنفلوانزا در حال حاضر در گردش به داروهای ضد ویروسی آمانتادین و ریمانتادین مقاوم شده اند و بنابراین برای درمان به تنهایی توصیه نمی شوند. با این بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا و مشکلات ناشی از آنفلوانزا انجام واکسیناسیون سالانه آنفلوانزا می باشد.

پیشگیری

موثرترین راه برای پیشگیری از بیماری، واکسیناسیون است. امروزه واکسن های ایمن و موثری در دسترس هستند و بیش از 60 سال است که استفاده می شوند. ایمنی در برابر واکسیناسیون با گذشت زمان کاهش می یابد، بنابراین واکسیناسیون سالانه برای محافظت در برابر آنفلوانزا توصیه می شود. واکسن های تزریقی غیرفعال آنفلوانزا امروزه بیشترین مصرف را در سراسر جهان دارند.
در میان بزرگسالان سالم، واکسن آنفلوانزا حتی زمانی که ویروس های در گردش دقیقاً با ویروس های واکسن مطابقت نداشته باشند قادر به ایجاد ایمنی مناسبی هستند. با این حال، در میان سالمندان، واکسیناسیون آنفلوانزا ممکن است در پیشگیری از بیماری کمتر موثر باشد، اما شدت بیماری و بروز عوارض و مرگ و میر را کاهش می دهد. واکسیناسیون به ویژه برای افرادی که در معرض خطر عوارض آنفلوانزا هستند و برای افرادی که با افراد پر خطر زندگی می کنند یا از آنها مراقبت می کنند بسیار مهم است.

سازمان بهداشت جهانی واکسیناسیون سالانه را برای گروه های زیر توصیه می کند:

زنان باردار در هر مرحله از بارداری
کودکان به ویژه گروه سنی بین 6 ماه تا 5 سال
سال افراد مسن (بیش از 65 سال)
افراد مبتلا به بیماری های مزمن زمینه ای
شاغلین بخش بهداشت و درمان

واکسن آنفلوانزا زمانی مؤثر است که ویروس‌های در گردش به خوبی با ویروس های موجود در واکسن‌ها مطابقت داشته باشند. با توجه به ماهیت ویروس‌های آنفلوآنزا که دائما در حال تغییر هستند، سیستم نظارتی سازمان جهانی بهداشت به طور مداوم ویروس‌های آنفلوانزایی را که در انسان‌ها در گردش هستند نظارت می‌کند و ترکیب واکسن آنفلوانزا را دو باردر سال به روز می‌کند.

به غیر از واکسیناسیون شامل اقدامات پیشگیری کننده دیگری هم وجود دارند مانند:

شستن مرتب دست ها با خشک کردن مناسب دست‌ها
پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه، استفاده از دستمال کاغذی
قرنطینه زودهنگام افرادی که احساس ناخوشی، تب و سایر علائم آنفلوانزا دارند
پرهیز از تماس نزدیک با افراد بیمار
از دست زدن به چشم، بینی یا دهان خودداری کنید

سوالات رایج در مورد واکسن آنفلوانزا

آیا شما می توانید آنفلوانزا را از طریق تزریق واکسن بگیرید؟

واکسن آنفلوانزا از یک ویروس غیرفعال ساخته می شود که نمی تواند عفونت را منتقل کند. بنابراین، افرادی که بلافاصله پس از دریافت واکسن آنفلوانزا بیمار می شوند، چون یک یا دو هفته طول می کشد تا ایمنی ناشی از واکسن به سطح لازم و محاظفت کننده برسد، ابتلای آنها ارتباطی به تزریق واکسن ندارد. اما مردم تصور می کنند که چون پس از دریافت واکسن بیمار شده اند، واکسن آنفلوانزا باعث بیماری آنها شده است.

افراد سالم نیازی به واکسینه شدن ندارند؟

در حالی که دریافت واکسن آنفلوانزا برای افرادی که بیماری مزمن دارند بسیار مهم است، هر کسی – حتی افراد سالم – می‌تواند از واکسن زدن سود ببرد. دستورالعمل‌های کنونی مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC) واکسیناسیون سالانه علیه آنفلوانزا را برای همه افراد بالای 6 ماه از جمله زنان باردار توصیه می‌کند.

آیا دریافت واکسن آنفلوانزا تنها کاری است که باید انجام دهید تا از خود در برابر آنفلوانزا محافظت کنید؟

در طول فصل آنفلوانزا علاوه بر واکسیناسیون، می‌توانید چندین اقدام برای محافظت از خود انجام دهید. اگر قبل از واکسینه شدن در معرض آنفلوانزا قرار گرفته اید این کارها را انجام دهید: از تماس با افراد مبتلا به آنفلوانزا خودداری کنید، دست های خود را مرتب بشویید و از ماسک استفاده کنید.

آنفلوانزا فقط یک سرماخوردگی بد است؟

آنفلوانزا ممکن است باعث علائم شدید سرماخوردگی مانند گلودرد، آبریزش بینی، عطسه، گرفتگی صدا و سرفه شود. اما طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC) ، فصل آنفلوانزای 2019-2020 منجر به حداقل 18 میلیون ویزیت پزشکی، 24000 مرگ و 410000 بستری شدن در بیمارستان شد. هیچ وقت برای تزریق واکسن آنفلوانزا دیر نیست. حتی اگر از ابتلای شما به آنفلوانزا جلوگیری نکند، می تواند احتمال داشتن علائم شدید را کاهش دهد.

آیا اگر حال خوبی داشته باشید نمی توانید آنفلوانزا را به دیگران منتقل کنید؟

در واقع، 20 تا 30 درصد از افراد ناقل ویروس آنفلوانزا هیچ علامتی ندارند اما توانایی انتقال این بیماری به دیگران را دارند.

آیا لازم است هر سال واکسن آنفلوانزا بزنید؟

ویروس آنفلوانزا هر سال تغییر می کند (جهش می یابد). بنابراین، واکسیناسیون هر ساله برای اطمینان از مصونیت نسبت به سویه هایی که احتمال شیوع بیماری را دارند، ضروری است.

شما می توانید آنفلوانزا را از بیرون رفتن در هوای سرد بدون کت، با موهای خیس یا با نشستن در نزدیکی پنجره ای که پیشانی کشیده است، بگیرید. آیا این باور صحیح است؟

تنها راه ابتلا به آنفلوانزا قرار گرفتن در معرض ویروس آنفلوانزا است. فصل شیوع آنفلوانزا غالبا مصادف با هوای سرد است چرا که سیستم ایمنی بدن در هوای سرد پاسخ ضعیف تری نشان می دهد و بنابراین، مردم اغلب آنفلوانزا را به یک محیط سرد مرتبط می دانند. اما ارتباطی با هم ندارند.

آیا خوردن سوپ مرغ بهبودی شما را از آنفلوانزا تسریع می کند؟

مایعات داغ می توانند گلودرد را تسکین دهند و مایعات مورد نیاز را تامین کنند. مصرف سوپ مرغ و سایر غذاهای مقوی کمک کننده هستند اما صرفا ویژگی خاصی برای مبارزه با ویروس آنفلوانزا ندارند.

اگر تب شدید همراه با آنفلوانزا دارید که بیش از یک یا دو روز طول می کشد، ممکن است آنتی بیوتیک لازم باشد. آیا این باور صحیح است؟

آنتی بیوتیک ها به خوبی در برابر باکتری ها عمل می کنند، اما برای عفونت های ویروسی مانند آنفلوانزا بی اثرند. برخی از افراد بعد از ابتلا به آنفلوانزا دچار عفونت باکتریایی ثانویه به عنوان عارضه بیماری می شوند، بنابراین اگر علائم شما طولانی شد یا بدتر شد، ممکن است ایده خوبی باشد که معاینه شوید تا در صورت لزوم آنتی بیوتیک مصرف کنید.